1
2
3
4
5
6
7
8
9
10
11
12
13
14
15
16
17
18
19
20
21
22
23
24
25
26
27
28
29
30
31
32
33
34
35
36
37
38
39
40
41
42
43
44
45
46
47
48
49
50
51
52
53
54
55
56
57
58
59
60
61
62
63
64
65
66
67
68
69
70
71
72
73
74
75
76
77
78
|
#include <stdio.h>
#include <stdint.h>
int main() {
/* Zad. 3 */
uint32_t x, k;
scanf("%d%d", &x, &k);
x &= ~(1<<k); // zerowanie k-tego bitu
x |= (1<<k); // ustawianie k-tego bitu
x ^= (1<<k); // swap k-tego bitu
printf("%d\n", x);
/* Zad. 4 */
uint32_t y;
scanf("%d%d", &x, &y);
x <<= y; // x * 2^y
x >>= y; // floor(x / 2^y)
x &= (1<<y) - 1; // x mod 2^y
x = (x + (1<<y) - 1) >> y; // ceil(x/2^y) = floor((x + 2^y - 1)/2^y)
/* Zad. 5 */
scanf("%d", &x);
/* jesli x = 2^k, to x = 1000...0. Wtedy x - 1 = 0111...1, zatem x & (x - 1) == 0
* gdy x jest potęgą dwójki. Łatwo widać, że jeśli x nie jest potęgą dwójki,
* to wiodący bit będzie ten sam, więc koniunkcja bitowa będzie niezerowa */
printf("%d", (x & (x - 1)));
/* Zad. 6 */
int rev = ((0xff000000 & x) >> 24u) | // można pominąć tę koniunkcję.
((0xff0000 & x) >> 8u) |
((0xff00 & x) << 8u) |
((0xff & x) << 24u);
/* Zad. 7 */
/* Kod sterujący - kod, który nie niesie informacji o znaku, ale niesie jakąś
* instrukcję sterującą dla urządzenia, np. do terminala.
* ASCII (American Standard Code for Information Interchange) - zestaw znaków,
* który stał się standardem w komunikacji elektronicznej.
* 0, NUL - znak nie niosący żadnej informacji. Może informować np. o końcu danych tekstowych
* 4, EOT (end of thread/end of transmission), ^D - informuje o końcu transmisji danych,
* które mogły zawierać więcej niż jeden tekst.
* 7, BEL (bell), ^G - instruuje urządzenie do wysłania dźwięku.
* 10, LF (line feed), \n - instruuje urządzenie do przejścia do nowej linii,
* ale nie do jej początku. Z tego względu jest często wiązany z CR (carriage return),
* który instruuje urządzenie do powrotu do początku wiersza. W systemach UNIX sam \n
* wystarczy.
* 12, FF (Form feed) - instruuje np. drukarki do przejścia do pierwszego wiersza
* następnej kartkii.
*/
/* Zad. 8 */
/* UTF-8 (8-bit Unicode Transformation Format) - alternatywny zestaw znaków,
* w pełni kompatybilny z ASCII. Wykorzystuje od 1 do 4 bajtów do zakodowania
* pojedyńczego znaku. ASCII ma do dyspozycji jedynie 128 możliwych znaków, co
* zdecydowanie jest mniejsze niż potrzebna liczba znaków do zakodowania.
* Wykorzystanie 4 bajtów pozwala na gwałtowne zwiększenie tej liczby.
*
* Proszę zapłacić 5€! ę - U+0119 (0000 0001 0001 1001), spacja - U+0020,
* ł - U+0142 (0000 0001 0100 0010), € - U+20AC (0010 0000 1010 1100)
* 01010000 01110010 01101111 01110011 01111010 [1100 0100 1001 1001]
* 00100000
* 01111010 01010001 01110000 [1100 0101 1000 0010] 01010001 01010011 01011001 [1100 0100 1000 0111]
* 00100000
* 00110101 [1110 0010 1000 0010 1010 1100] 00100001
*/
return 0;
}
|
